Autor dysponując niezwykłą, wielodyscyplinową i wielojęzyczną erudycją dokonał wielu odkryć i przeprowadził samodzielnie (a konkurencja łatwa nie była, wszak Jabesa komentowali myśliciele i badacze wybitni) całościową lekturę zarówno dzieła Edmonda Jabesa, jak i, za jego pośrednictwem, na jego przykładzie, tak określonej przez siebie żydowskiej filozofii nowoczesności. Nie mówiąc już o ogromnej robocie tłumaczeniowej, bez której ta pierwsza po polsku i od razu tak ambitnie pomyślana monografia jednej z ważniejszych postaci nowoczesności byłaby nie do pomyślenia. prof. dr hab. Krzysztof Kłosiński (Uniwersytet Śląski) Przemysław Tacik napisał rozprawę bardzo ciekawą, która pochłonęła mnie do tego stopnia, że przeczytałam ją niemal jednym tchem. Bardzo zafrapowała mnie idea żydowskiej filozofii nowoczesności: konwergencji między narodzinami tak zwanej filozofii żydowskiej i epoki modernitas, ich wzajemnymi wpływami. [] Książka napisana przez Przemysława Tacika jest świetna: dogłębna, przemyślana, spekulatywnie śmiała, niezwykle erudycyjna, prowokuje do licznych pytań, co jest zadaniem każdej dobrej tezy. dr hab. Agata Bielik-Robson (prof. IFIS PAN, Instytut Filozofii i Socjologii PAN, University of Nottingham)
czuly.jpg)
.jpg)
