Samotność to pojęcie wieloznaczne, obejmujące zarówno rozpacz opuszczenia, jak i ekstazę pustelniczej mistyki. W Sztuce samotności Stephen Batchelor, brytyjski znawca buddyzmu i nauczyciel medytacji, prowadzi czytelnika przez różne typy odosobnienia, unikając ekstermów a skupiając się bardziej na tych wartościach, które można czerpać z życia bez ludzi. Dla Batchelora samotność to przestrzeń autonomii, namysłu, kontemplacji i inspiracji. Bardziej niż podlegającym psychologicznej analizie stanem, jest ona dla niego drogą życia, którą można świadomie praktykować. Książka jest literackim kolażem, na który składają się autobiograficzne opowieści autora o jego doświadczeniach z wypraw do miejsc odosobnienia, o medytacji i skupieniu na sztuce, a nawet o tym, jak peyotl i ayahuasca pozwalają otworzyć umysł i cieszyć się w pełni życiem samotnika. Drugim ważnym elementem są uwspółcześnione autorskie przekłady tekstów buddyjskich i pism Michela de Montaigne, pokazujące zarówno duchowy, jak i intelektualny wymiar zagadnienia. Jest to pouczająca lektura i zarazem wciągająca seria opowieści o tym, jak być szczęśliwym w samotności. "Samotność jest sztuką. Trening mentalny jest potrzebny, by ją doskonalić i wzmacniać - pisze Batchelor. - Praktykując samotność, oddajesz się opiece nad duszą." Czymkolwiek jest dusza, autor daje czytelnikom wiele sposobów na jej ukojenie. To książka filozoficzna, która pomoże im żyć dobrym życiem. (Kirkus Reviews)
czuly.jpg)
.jpg)
